پرش به محتوا 
ایمپلنت دندانی، لمس لذت های ساده زندگی
به دنیایی خوش آمدید که در آن لبخند ها بیش از یک ابراز وجود، نمادی از اعتماد به نفس و سلامتی هستند. در عرصه دندانپزشکی، نوآوری ای به نام ایمپلنت دندان تحول بزرگی را رقم زده است. این اختراع کوچک اما قدرتمند، نگرش ما به سلامت دهان و دندان را دگرگون کرده و راه حلی مستحکم و زیبا برای از دست دادن دندان ارائه می دهد.
تصور کنید بدون هیچ تردیدی سیب مورد علاقه خود را بخورید، یا در هر عکسی لبخند زیبایی رو به نمایش بگذارید. با ایمپلنت های دندان، این لذت های ساده زندگی به یک واقعیت روزمره تبدیل می شوند. اما ایمپلنت دندان دقیقا چیست؟ چگونه کار می کند؟ و مهم تر از همه، آیا گزینه مناسبی برای شما است؟
مروری بر کلیات روش ایمپلنت دندان
در این مقاله، به دنیای جذاب ایمپلنت های دندان می پردازیم و از 0 تا 100 جراحی ایمپلنت های دندانی را برای شما توضیح می دهیم.
ایمپلنت دندان روشی است که ریشه‌های دندان را با پایه‌های فلزی و پیچ مانند جایگزین میکند و دندانهای آسیب‌دیده یا از دست رفته را با دندانهای مصنوعی جایگزین میکند که بسیار شبیه به دندانهای واقعی هستند. جراحی ایمپلنت دندان می‌تواند جایگزین مناسبی برای پروتزها یا بریج‌کاری‌هایی باشد که به خوبی روی هم قرار نمی‌گیرند و می‌توانند گزینه مناسبی باشد برای زمانیکه فقدان ریشه‌های طبیعی دندان اجازه نمی‌دهد پروتزهای مصنوعی یا دندانهای بریج‌کاری را جایگزین کنند.
نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما بستگی دارد. جراحی ایمپلنت دندان ممکن است شامل چندین روش باشد. مزیت اصلی ایمپلنت، پشتیبانی محکم از دندانهای جدید شماست – فرآیندی که نیاز به ترمیم استخوان محکم در اطراف ایمپلنت دارد. از آنجایی که این ترمیم استخوان به زمان نیاز دارد، این روند می تواند چندین ماه طول بکشد.
ایمپلنت های دندانی با جراحی در استخوان فک شما قرار می گیرند، جایی که به عنوان ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. از آنجایی که تیتانیوم موجود در ایمپلنت‌ها با استخوان فک شما ترکیب می‌شود، ایمپلنت‌ها نمی‌لغزند، صدا ایجاد نمی‌کنند یا به استخوان آسیب نمی‌رسانند. و مواد نمی توانند مانند دندانهای شما که از پلهای معمولی پشتیبانی میکنند پوسیدگی پیدا کنند.
به طور کلی، ایمپلنت دندان ممکن است برای شما مناسب باشد اگر:
· یک یا چند دندان از دست رفته داشته باشید
· استخوان فکی داشته باشید که به رشد کامل رسیده باشد
· استخوان کافی برای محکم کردن ایمپلنت ها داشته باشید یا قادر به پیوند استخوان باشید
· بافت های دهان سالم داشته باشید
· شرایط سلامتی ندارید که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد
· تمایلی به استفاده از دندان مصنوعی ندارید یا نمی توانید از آنها استفاده کنید
· می خواهید گفتار خود را بهبود بخشید
· مایل هستید چندین ماه به این روند متعهد شوید
· تنباکو نکشید
مزایای ایمپلنت دندان:
· توانایی جویدن را بازیابی می کند
· ظاهر آرایشی را بازیابی می کند
· به جلوگیری از کوچک شدن استخوان فک به دلیل از دست دادن استخوان کمک می کند
· سلامت استخوان و لثه های اطراف را حفظ می کند
· به ثابت نگه داشتن دندان های مجاور (نزدیک) کمک می کند
· کیفیت زندگی را بهبود می بخشد
خطرات ایمپلنت دندانی
مانند هر جراحی دیگری، جراحی ایمپلنت دندان نیز خطراتی برای سلامتی دارد. با این حال، مشکلات نادر هستند و زمانی که رخ می دهند معمولا جزئی هستند و به راحتی قابل درمان هستند. خطرات عبارتند از:
· عفونت در محل ایمپلنت
· آسیب به ساختارهای اطراف، مانند سایر دندان ها یا رگ های خونی
· آسیب عصبی، که می تواند باعث درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دندان ها، لثه ها، لب ها یا چانه طبیعی شما شود.
· مشکلات سینوسی، زمانی که ایمپلنت های دندانی قرار داده شده در فک بالا به داخل یکی از حفره های سینوسی شما بیرون زده است.
جهت جلوگیری از خطرات احتمالی جراحی ایمپلنت دندانی قویا توصیه می شود که حتما این جراحی را توسط متخصص خبره و باتجربه ایمپلنت انجام دهید.
روش هایی که ایمپلنت های دندانی از نظر ایمنی ارزیابی می شوند
سیستم‌های ایمپلنت‌های دندانی معمولاً از موادی ساخته می‌شوند که از استانداردهای اجماع بین‌المللی سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) یا ASTM International پیروی میکنند. این استانداردها جزئیاتی در مورد آنچه که یک ماده ایمن را می سازد، دارند. اکثر سیستم های ایمپلنت دندان از تیتانیوم یا اکسید زیرکونیوم ساخته شده اند. گاهی اوقات از مواد دیگری مانند آلیاژهای طلا، آلیاژهای مبتنی بر کبالت، آلیاژهای تیتانیوم یا مواد سرامیکی استفاده می شود. پروفیل های ایمنی این مواد به خوبی شناخته شده است.
سیستم های ایمپلنت دندانی بر اساس استانداردهای اجماع بین المللی ارزیابی می شوند. آزمایش زیست سازگاری، برای نشان دادن اینکه تماس بدنی با دستگاه باعث ایجاد عوارضی مانند تحریک یا واکنش آلرژیک نمی‌شود، بخشی از ارزیابی است که به اطمینان از ایمن بودن مواد موجود در سیستم ایمپلنت دندان کمک میکند و هنگام کاشت در افراد عوارض جانبی ایجاد نمی‌کند.
برای اینکه تولیدکنندگان سیستم های ایمپلنت دندانی را در ایالات متحده به بازار عرضه کنند، ابتدا باید به FDA نشان دهند که سیستم هایشان به اندازه سیستم های ایمپلنت دندانی موجود در بازار ایمن و موثر است.
چطور برای انجام ایمپلنت دندانی آماده شوید؟
فرآیند برنامه ریزی برای ایمپلنت های دندانی ممکن است شامل متخصصان مختلفی باشد، از جمله پزشک متخصص در دهان، فک و صورت (جراح دهان و فک و صورت)، دندانپزشک متخصص در درمان ساختارهایی که از دندان ها حمایت می کنند، مانند لثه و استخوان. (پریودنتیست)، دندانپزشکی که دندانهای مصنوعی را طراحی و برازش میکند (متخصص پروتز)، یا گاهی متخصص گوش، حلق و بینی (ENT).
از آنجایی که ایمپلنت های دندانی به یک یا چند عمل جراحی نیاز دارند، برای آماده شدن برای این فرآیند باید یک ارزیابی کامل داشته باشید، از جمله:
معاینه جامع دندانپزشکی ممکن است عکس های اشعه ایکس و سه بعدی دندان گرفته شود و مدل هایی از دندان و فک شما ساخته شده باشد.
تاریخچه پزشکی خود را مرور کنید. در مورد هر گونه بیماری و هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه و مکمل ها، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر بیماری قلبی خاصی دارید یا ایمپلنت های ارتوپدی دارید، پزشک ممکن است قبل از جراحی آنتی بیوتیک تجویز کند تا از عفونت جلوگیری کند.
طرح درمان متناسب با شرایط شما، این طرح عواملی مانند تعداد دندان هایی که نیاز به تعویض دارید و وضعیت استخوان فک و دندان های باقی مانده را در نظر می گیرد.
برای کنترل درد، گزینه های بیهوشی حین جراحی شامل بی حسی موضعی، آرام بخش یا بیهوشی عمومی است. با متخصص دندانپزشکی خود در مورد اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است صحبت کنید. ما، بسته به نوع بیهوشی شما، در مورد خوردن و آشامیدن قبل از جراحی به شما آموزش می دهد. اگر آرام بخش یا بیهوشی عمومی دارید، برنامه ریزی کنید که بعد از جراحی از شخصی بخواهید که شما را به خانه ببرد و انتظار داشته باشید که بقیه روز را استراحت کنید.
چه انتظاری باید داشته باشید؟
جراحی ایمپلنت دندان معمولاً یک جراحی سرپایی است که به صورت مرحله‌ای انجام می‌شود و زمان بهبودی بین دو عمل وجود دارد.
فرآیند کاشت ایمپلنت دندان شامل مراحل مختلفی است که عبارتند از:
· برداشتن دندان آسیب دیده
· آماده سازی استخوان فک (پیوند)، در صورت نیاز
· کاشت ایمپلنت دندان
· رشد و بهبود استخوان
· قرار دادن تکیه گاه
· قرار دادن دندان مصنوعی
کل فرآیند ممکن است از ابتدا تا انتها چندین ماه طول بکشد. بیشتر آن زمان به درمان و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما اختصاص دارد. بسته به شرایط شما، روش خاص انجام شده یا مواد مورد استفاده، گاهی اوقات می توان مراحل خاصی را با هم ترکیب کرد.
چه زمانی پیوند استخوان مورد نیاز است؟
اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نیست یا خیلی نرم است، ممکن است قبل از انجام جراحی ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. این مساله به این دلیل است که عمل جویدن قدرتمند دهان شما فشار زیادی بر استخوان شما وارد می کند و اگر نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند، جراحی احتمالا با شکست مواجه می شود. پیوند استخوان می تواند پایه محکم تری برای ایمپلنت ایجاد کند.
چندین ماده پیوند استخوان وجود دارد که می توان از آنها برای بازسازی استخوان فک استفاده کرد. گزینه‌ها ممکن است شامل یک پیوند استخوان طبیعی، مانند یک مکان دیگر در بدن شما، یا یک پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوان باشد که می‌تواند ساختارهای حمایتی را برای رشد استخوان جدید فراهم کند. با پزشک خود در مورد گزینه هایی که بهترین نتیجه را برای شما خواهند داشت صحبت کنید.
ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده به اندازه کافی استخوان جدید برای حمایت از ایمپلنت دندان رشد کند. در برخی موارد، ممکن است فقط به پیوند استخوان جزئی نیاز داشته باشید که می تواند همزمان با جراحی ایمپلنت انجام شود. وضعیت استخوان فک تعیین می کند که چگونه ادامه دهید.
جایگذاری ایمپلنت دندان
در طول جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان، جراح دهان شما برشی ایجاد میکند تا لثه شما باز شود و استخوان نمایان شود. سوراخ هایی در استخوان که در آن پست فلزی ایمپلنت دندان قرار می گیرد سوراخ می شود. از آنجایی که پست به عنوان ریشه دندان عمل می کند، در عمق استخوان کاشته می شود.
در این مرحله، شما همچنان یک شکاف در جایی که دندان خود را از دست داده است خواهید داشت. در صورت نیاز می توان نوعی پروتز جزئی و موقت را برای ظاهر قرار داد. شما می توانید این دندان مصنوعی را برای تمیز کردن و هنگام خواب بردارید.
در انتظار رشد استخوان
هنگامی که پست فلزی ایمپلنت در استخوان فک شما قرار می گیرد، استئواینتگراسیون (oss-ee-oh-in-tuh-GRAY-shun) شروع می شود. در طی این فرآیند، استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندانی متحد می شود. این فرآیند، که می‌تواند چندین ماه طول بکشد، به ایجاد یک پایه محکم برای دندان مصنوعی جدید شما کمک میکند – درست همانطور که ریشه‌ها برای دندانهای طبیعی شما انجام می‌دهند.
جایگذاری اباتمنت
هنگامی که استئواینتگراسیون کامل شد، ممکن است برای قرار دادن اباتمنت – قطعه ای که در نهایت تاج در آن قرار می گیرد – به جراحی اضافی نیاز داشته باشید. این جراحی جزئی معمولا با بی حسی موضعی در یک محیط سرپایی انجام می شود.
به منظور جایگذاری اباتمنت:
· جراح شما، لثه شما را مجددا باز می کند تا ایمپلنت دندان در معرض دید قرار گیرد
· اباتمنت به ایمپلنت دندان متصل می شود
· سپس بافت لثه در اطراف اباتمنت بسته می شود، اما نه همه آن
در برخی موارد، اباتمنت به ستون فلزی ایمپلنت دندان در هنگام کاشت پست متصل می شود. این بدان معناست که نیازی به یک مرحله جراحی اضافی نخواهید داشت. با این حال، از آنجایی که اباتمنت از خط لثه عبور می کند، زمانی که دهان خود را باز می کنید قابل مشاهده است – و تا زمانی که دندانپزشک شما پروتز دندان را کامل نکند، همینطور خواهد بود. برخی از افراد این ظاهر را دوست ندارند و ترجیح می دهند اباتمنت را در یک روش جداگانه قرار دهند.
در این مرحله برای اینکه این ظاهر برای شما ناپسند و آزاردهنده نباشد، پزشک متخصص ایمپلنت داخل کلینیک برای شما یک دندان موقت می سازد.
پس از قرار دادن اباتمنت، لثه های شما باید حدود دو هفته قبل از اینکه بتوان دندان مصنوعی را چسباند، بهبود یابد.
دندان مصنوعی جدید خود را انتخاب کنید
هنگامی که لثه های شما بهبود می یابد، آثار بیشتری از دهان و دندان های باقیمانده خود خواهید داشت. از این قالب‌ها برای ساختن روکش استفاده می‌شود – دندان مصنوعی با ظاهر واقعی شما. تاج دندان را نمی‌توان تا زمانی که استخوان فک شما به اندازه کافی قوی باشد برای استفاده از دندان جدید قرار داد.
شما و متخصص ایمپلنت هردو می توانید دندان های مصنوعی متحرک، ثابت یا ترکیبی از هر دو را انتخاب کنید:
· قابل جداکردن: این نوع مشابه پروتز متحرک معمولی است و می تواند پروتز جزئی یا کامل باشد. این نوع شامل دندان های سفید مصنوعی است که توسط صمغ پلاستیکی صورتی احاطه شده است. روی یک قاب فلزی که به اباتمنت ایمپلنت متصل است نصب می شود و به طور ایمن در جای خود محکم می شود. برای تعمیر یا تمیز کردن روزانه به راحتی می توان آن را جدا کرد.
· ثابت: در این نوع، یک دندان مصنوعی به طور دائم بر روی یک اباتمنت ایمپلنت فردی پیچ یا سیمان می شود. شما نمی توانید دندان را برای تمیز کردن یا هنگام خواب درآورید. بیشتر اوقات، هر تاج به ایمپلنت دندانی خود متصل می شود. با این حال، از آنجایی که ایمپلنت‌ها بسیار قوی هستند، اگر چندین دندان به هم متصل شوند، می‌توان آنها را با یک ایمپلنت جایگزین کرد.
بعد از عمل
چه جراحی ایمپلنت دندان را در یک مرحله یا چند مرحله انجام دهید، ممکن است برخی از ناراحتی های معمول مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه کنید، مانند:
· تورم لثه ها و صورت شما
· کبودی پوست و لثه های شما
· درد در محل ایمپلنت
· خونریزی جزئی
ممکن است پس از جراحی ایمپلنت دندان به داروهای مسکن یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، ناراحتی یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از جراحی بدتر شد، با جراح خود تماس بگیرید.
پس از هر مرحله از جراحی، ممکن است نیاز به خوردن غذاهای نرم در حین بهبودی محل جراحی داشته باشید. به طور معمول، جراح شما از بخیه هایی استفاده می کند که خود به خود حل می شوند. اگر بخیه های شما خود به خود حل نمی شوند، پزشک آنها را برمی دارد.
جمعبندی
اکثر ایمپلنت های دندانی موفق هستند. با این حال، گاهی اوقات، استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی ترکیب نمی شود. برای مثال سیگار کشیدن ممکن است به شکست ایمپلنت و عوارض آن کمک کند.
اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته می‌شود، استخوان تمیز می‌شود، و شما می‌توانید این روش را بعد از سه ماه دیگر دوباره امتحان کنید.
شما می توانید به کار دندانپزشکی و باقی ماندن دندان های طبیعی کمک کنید اگر:
· بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید. درست مانند دندان های طبیعی خود، ایمپلنت ها، دندان های مصنوعی و بافت لثه را تمیز نگه دارید. برس‌های طراحی شده ویژه، مانند یک برس بین دندانی که بین دندان‌ها می‌لغزند، می‌توانند به تمیز کردن گوشه‌ها و شکاف‌های اطراف دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک کنند.
· به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. برای اطمینان از سلامت و عملکرد مناسب ایمپلنت های خود، معاینات دندانپزشکی را برنامه ریزی کنید و توصیه های مربوط به تمیز کردن حرفه ای را دنبال کنید.
· از عادت های مضر خودداری کنید. اقلام سفت مانند یخ و آب نبات های سفت را نجوید که می توانند تاج یا دندان های طبیعی شما را بشکنند. از تنباکو و محصولات کافئین دار لکه دار دندان خودداری کنید. اگر دندان قروچه می کنید درمان شوید.
